Όσο φρικτές κι αν ήταν για τον Αφροαμερικανό οι συνέπειες της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, έσχατο αποτέλεσμα ήταν πως τον ώθησαν να διαμορφώσει μια αίσθηση ταυτότητας. Την περίοδο εκείνη που γεννήθηκε το gospel των πεντηκοστιανών εκκλησιών, τα πιανιστικά syncopations του ragtime, ο αυτοσχεδιασμός των jazz bands της Νέας Ορλεάνης και η αφηγηματική μπαλάντα του μαύρου ήρωα, μέσα από την ένωση παραδοσιακών και νεωτεριστικών στοιχείων, εμπνεύστηκε και το ξεκίνημα του blues.

‘The blues is the roots, everything else is the fruits.’

W. Dixon

Μια κουβέντα γύρω από το blues με έμφαση στην ιστορία και στην ανάλυση κάποιων βασικών χαρακτηριστικών (που αφορούν στη φόρμα, τη μελωδία και το ρυθμό) τα οποία κληροδοτούνται ατόφια και εμπνέουν ολόκληρο το φάσμα της σύγχρονης μουσικής του δυτικού κόσμου. Θα συζητηθούν επίσης τεχνικές έκφρασης στην κιθάρα που αναπτύχθηκαν παράλληλα με το ιδίωμα για να το υποστηρίξουν ως μελωδική προέκταση της φωνής. Της φωνής ενός δουλοπάροικου που τραγούδησε τα holler στα χωράφια, της φωνής ενός λαού που μπόρεσε να ριζώσει και να ευδοκιμήσει στο πιο σκληρό έδαφος με τέτοιο ανάστημα και αξιοπρέπεια που προκαλεί συγκίνηση ακόμα και σήμερα.